Kliknij tutaj --> 🐲 wniosek o ustanowienie opiekuna prawnego dla osoby starszej

Zwracam się z prośbą o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności dla celów ( najważniejszy cel proszę zaznaczyć krzyżykiem): odpowiedniego zatrudnienia, szkolenia, uczestnictwa w warsztatach terapii zajęciowej, konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, korzystania z systemu środowiskowego Wniosek o ustanowienie opiekuna prawnego dla dziecka należy złożyć do sądu właściwego dla miejsca pobytu dziecka. Wniosek taki mogą złożyć rodzice małoletniej matki lub inne pełnoletnie osoby spokrewnione z dzieckiem. Może go również złożyć instytucja, która ma informację o nieuregulowanej sytuacji dziecka, np. podmiot Nowe przepisy wprowadzają regulacje dotyczące prawnej opieki dziecka na terenie Polski, jeśli jest tutaj bez rodziców. Ustawa o pomocy dla obywateli Ukrainy przewiduje instytucję opiekuna tymczasowego . Niezależnie od poziomu spokrewnienia, musi go ustanowić sąd opiekuńczy. Uciekając przed wojną, polską granicę przekraczają dzieci. Art. 544. Właściwość sądu w sprawach o ubezwłasnowolnienie. § 1. Sprawy o ubezwłasnowolnienie należą do właściwości sądów okręgowych. § 2. W sprawach tych właściwy jest sąd miejsca zamieszkania osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, a w braku miejsca zamieszkania – sąd miejsca jej pobytu. Art. 545. WNIOSEK O USTANOWIENIE OPIEKUNA TYMCZASOWEGO. Wnoszę o ustanowienie opiekuna tymczasowego dla małoletniego/niej/nich obywatela/ki/li Ukrainy, który/a/rzy przybył/ła/li na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium Ukrainy w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium tego państwa / Rencontre Femme Dans Le Nord Pas De Calais. Jesień życia może być dla niektórych trudnym czasem. Często zdarza się, że seniorzy nie są w stanie samodzielnie podejmować decyzji oraz dbać o interesy osobiste i majątkowe. W takich sytuacjach sąd może ustanowić opiekuna prawnego dla osoby starszej. Kto może nim zostać i jakie obowiązki ma taki opiekun prawny? Wyjaśniamy w poniższym artykule!Kim jest osoba ubezwłasnowolnionaWyróżnia się dwa typy ubezwłasnowolnienia: częściowe oraz całkowite. Jest to zależne od stanu osoby, która podlega ubezwłasnowolnienia może dojść wtedy, gdy różnego rodzaju zaburzenia takie jak choroba psychiczna czy upośledzenie umysłowe sprawiają, że dana osoba nie jest w stanie sprawować kontroli nad swoim zachowaniem. Wówczas mówimy o ubezwłasnowolnieniu całkowitym. Nad osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie pieczę sprawuje opiekun prawny. Art. 13. Kodeksu cywilnego„Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem”.O ubezwłasnowolnieniu częściowym natomiast można orzec, gdy osoba jest ograniczona w kierowaniu swoim postępowaniem i niezbędna jest jej pomoc w realizowaniu swoich spraw. Jako przedstawiciela osoby częściowo ubezwłasnowolnionej sąd ustanawia kuratora. Wniosek o ubezwłasnowolnienie do sądu złożyć może tylko określone grono osób, w którym znajdują się: małżonek osoby, która ma zostać ubezwłasnowolniona, a także jej krewni w linii prostej tj. rodzice, dzieci, dziadkowie, wnuki oraz rodzeństwo. Wniosek o ubezwłasnowolnienie może zostać złożony również przez prokuratora. Kto może zostać opiekunem prawnym?Opiekuna prawnego osoby starszej ustala sąd opiekuńczy, jeśli istnieją wobec tego powody. W pierwszej kolejności opiekunem powołany może zostać małżonek bądź osoba, która jest spokrewniona z seniorem. W przypadku, gdy nie będzie możliwości wyznaczenia opiekuna spośród nich, sąd może zwrócić się o wskazanie takiej osoby, do właściwej jednostki organizacyjnej pomocy społecznej. Ponadto w sytuacji, gdy senior przebywa w placówce opiekuńczej, sąd może w celu wyznaczenia opiekuna prawnego skierować się do tej prawnym może zostać osoba, która ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz posiada pełnię praw publicznych. Negatywne przesłanki pełnienia funkcji opiekuna prawnego zawarte zostały w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym: Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:„§ 1. Nie może być ustanowiona opiekunem osoba, która nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych albo została pozbawiona praw publicznych.“1a. Opiekunem małoletniego nie może być ustanowiona także osoba, która została pozbawiona władzy rodzicielskiej albo skazana za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności albo za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy wobec osoby lub przestępstwo popełnione na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim, albo osoba, wobec której orzeczono zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi, lub obowiązek powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu. § 2. Nie może być ustanowiony opiekunem ten, w stosunku do kogo zachodzi prawdopodobieństwo, że nie wywiąże się należycie z obowiązków opiekuna”.Opiekun prawny dla seniora – jakie ma obowiązki?Opiekun prawny ubezwłasnowolnionego seniora jest przede wszystkim jego ustawowym przedstawicielem. Dokonuje czynności prawnych w imieniu osoby starszej, kiedy ta nie może samodzielnie zatroszczyć się o zaspokojenie swoich potrzeb życiowych oraz o swój jest to, by opiekun prawny seniora dbał o jego dobro oraz interes społeczny. Należy zapewnić mu należytą opiekę lekarską, zadbać o odpowiednią terapię i leczenie. Do wszelkich decyzji podejmowanych w ważnych sprawach dotyczących osoby pozostającej pod opieką lub jej majątku, opiekun powinien uzyskać zezwolenie sądu. Opiekun prawny powinien również chronić seniora przed wyrządzeniem krzywdy przez osoby trzecie, przy jednoczesnym pilnowaniu, by również osoba, nad którą sprawuje on opiekę, nie zagrażała otoczeniu oraz nie popełniła działań na szkodę otoczenia. Jako że opiekun prawny z mocy ustawy obowiązany jest do nadzoru nad osobą ubezwłasnowolnioną, w określonych sytuacjach może ponosić również odpowiedzialność za szkodę, którą ubezwłasnowolniony wyrządzi 427. Kodeksu cywilnego mówi, że „kto z mocy ustawy lub umowy jest zobowiązany do nadzoru nad osobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można, ten obowiązany jest do naprawienia szkody wyrządzonej przez tę osobę, chyba że uczynił zadość obowiązkowi nadzoru albo że szkoda byłaby powstała także przy starannym wykonywaniu nadzoru”.Istotne jest to, aby jedną z pierwszych czynności po objęciu funkcji opiekuna, było zinwentaryzowanie majątku seniora i zaprezentowanie uzyskanych wyników sądowi. Ponadto opiekun zobowiązany jest również do tego, aby co najmniej raz w roku przedstawić dokładne sprawozdania i rachunki dotyczące opieki i zarządzania powierzonym majątkiem. Należy zaznaczyć, że do obowiązków opiekuna nie zalicza się ponoszenia żadnych nakładów czy wydatków przeznaczonych na rzecz seniora znajdującego się pod opieki nad osobą starszą nadzorowane jest ze strony sądu opiekuńczego. W sytuacjach, gdy opiekun prawny ma jakieś wątpliwości związane ze sprawowaną opieką, powinien zwrócić się do sądu celem otrzymania wskazówek dotyczących dalszego postępowania. Sąd powinien udzielić takich rad. Sąd może również zwolnić opiekuna z pełnionych obowiązków, gdy istnieją wobec tego odpowiednie przesłanki związane z niedopełnieniem obowiązków. Ponadto sprawujący opiekę również może zwrócić się do sądu z wnioskiem o zwolnienie z opiekun prawny otrzymuje wynagrodzenie?Opiekun osoby starszej ma prawo do ubiegania się o okresowe wynagrodzenie za pełnienie opieki. Sąd opiekuńczy może takie wynagrodzenie przyznać. Wynagrodzenie jednorazowe wypłacane jest w dniu ustania opieki bądź zwolnienia od pokrywane jest z majątku lub dochodów osoby, nad którą sprawuje się opiekę. W momencie, kiedy osoba ta nie posiada odpowiednich środków, wynagrodzenie wypłacane zostaje ze środków publicznych przez właściwy ośrodek pomocy prawny może również żądać od osoby, nad którą sprawuje opiekę zwrotu poniesionych nakładów oraz wydatków związanych ze sprawowaną opieką. Osoby starsze często potrzebują pomocy do prowadzenia swoich spraw, a niekiedy nawet całodobowej opieki. Jak można im pomóc? Pomoc osobie niepełnosprawnej w celu prowadzenia jej spraw Dla osoby niepełnosprawnej, która potrzebuje pomocy do prowadzenia swoich spraw można ustanowić kuratora. Kuratela nie jest tym samym co opieka dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie. Chodzi o to, by osoba ułomna miała pomoc przy załatwianiu swoich spraw. Polecamy: Emerytury - zmiany 2019 (PDF) „Ustanowienie kuratora następuje w drodze orzeczenia sądu opiekuńczego - art. 600 co powoduje, że kurator nie jest wybranym przez osobę ułomną jej pełnomocnikiem, lecz ustanowionym przez sąd opiekuńczy przedstawicielem ustawowym, upoważnionym w sprawach przez Sąd określonych do działania w sposób wiążący dla reprezentowanego. Przedstawicielstwo ustawowe ma na względzie dobro osoby reprezentowanej, co wynika z przepisu art. 154 który nakazuje opiekunowi, by wykonał swe obowiązki z należytą starannością tak, jak tego wymaga dobro osoby, dla której ustanowiono opiekę i interes społeczny” (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 14 grudnia 1982 r., III CZP 55/82). Kuratela może obejmować: wszystkie sprawy; sprawy określonego rodzaju; poszczególną sprawę. Sąd opiekuńczy określa zakres obowiązków i uprawnień kuratora. Uchylenie kurateli następuje na żądanie osoby niepełnosprawnej, dla której była ona ustanowiona. Kuratora dla osoby niepełnosprawnej ustanawia sąd na wniosek tej osoby lub za zgodą tej osoby na wniosek organizacji pozarządowej, do której zadań statutowych należy ochrona praw osób niepełnosprawnych. Jeżeli stan osoby niepełnosprawnej wyłącza możliwość wyrażenia takiego wniosku lub zgody, sąd może ustanowić kuratora z urzędu. Osoba ułomna we wniosku o ustanowienie kuratora wskazuje zakres spraw, w jakich kurator powinien podjąć czynności. Sąd nie jest jednak związany zakresem tego żądania. Polecamy serwis: Opieka nad seniorem Zakres uprawnień kuratora sąd określa w wydanym dla niego zaświadczeniu. Kurator za sprawowanie kurateli ma prawo do wynagrodzenia. Jest ono pokrywane z dochodów lub majątku osoby, dla której jest ustanowiony, a w braku takich środków – wynagrodzenie pokrywa ten, kto żądał ustanowienia kuratora. Jednak gdy nakład pracy kuratora jest nieznaczny, a sprawowanie kurateli czyni zadość zasadom współżycia społecznego, kurator nie otrzymuje wynagrodzenia. Usługi opiekuńcze z pomocy społecznej Osoby samotne, które z powodu wieku, choroby, niepełnosprawności lub innej przyczyny wymagają pomocy innych osób, a są jej pozbawione, mają prawo do usług opiekuńczych, uregulowanych w ustawie o pomocy społecznej. Z usług opiekuńczych mogą korzystać także osoby, które wymagają pomocy innych osób, ale rodzina nie jest w stanie zapewnić im takiej pomocy. Usługi opiekuńcze przyznawane są na wniosek osoby zainteresowanej po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. Obejmują one pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz, w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem. Zasady, dotyczące przyznawania takich usług oraz odpłatności za nie i zwolnienia z opłat mogą się różnić w poszczególnych miejscowościach. Są one bowiem określane w drodze uchwały rady gminy. Całodobowa pomoc w domu opieki W przypadku braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania osoba wymagająca z powodu wieku lub niepełnosprawności pomocy innych osób może korzystać z usług opiekuńczych i bytowych w formie rodzinnego domu pomocy. Placówki te prowadzone są przez osoby fizyczne i organizacje pożytku publicznego. Każdy z rodzinnych domów opieki zapewnia pomoc kilkorgu seniorom (od 3 do 8). Wsparcie może polegać na pomocy w podstawowych czynnościach życiowych, pielęgnacji w czasie choroby, zakupie leków. Całodobową opiekę seniorowi zapewniają również domy pomocy społecznej. Placówki takie świadczą usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu. Zakres i forma takich usług powinny wynikać z potrzeb mieszkańców domów. Niekiedy seniorzy decydują się na wybór prywatnej placówki. Należy jednak pamiętać, iż do prowadzenia działalności gospodarczej zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku, wymagane jest zezwolenie wojewody. Na początku 2020 r. wejdą w życie nowe przepisy zaostrzające kary za nielegalne prowadzenie placówek. Mają one na celu również podniesienie standardów świadczonych usług. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz. U. z 2017 r., poz. 682 z późn. zm. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (j. t. Dz. U. z 2018 r. poz. 1508 z późn. zm.) Ubezwłasnowolnienie jest instytucją mającą na celu pomoc osobie, która nie może samodzielnie prowadzić swoich spraw osobistych i majątkowych. Osoba taka wymaga stałej pieczy ze strony innej osoby i opieka prawna nad osobą ubezwłasnowolnioną zapewnia tę pieczę. Przedstawicielem ustawowym osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie jest opiekun, chyba, że osoba ubezwłasnowolniona całkowicie pozostaje jeszcze pod władzą rodzicielską. Ustanowienie opieki i powołanie opiekuna wymaga orzeczenia sądu opiekuńczego. Sądem opiekuńczym jest sąd rodzinny. Wyłącznie właściwy do ustanowienia opiekuna jest sąd rejonowy miejsca zamieszkania, albo miejsca pobytu osoby, dla której opieka ma być ustanowiona. Jeżeli nie można ustalić powyższych przesłanek, wówczas wniosek należy skierować do sądu rejonowego dla Warszawy. Wniosek podlega opłacie 40 zł, którą można uiścić w kasie sądu, w znakach sądowych albo na konto sądu. Wniosek o ustanowienie opiekuna może złożyć małżonek, albo krewni w linii prostej osoby ubezwłasnowolnionej (chyba, że ma ona przedstawiciela ustawowego), albo jej przedstawiciel ustawowy. O ile nie sprzeciwia się to dobru ubezwłasnowolnionego, to stosujemy zasadę, że opiekunem ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się jego małżonka, a wobec jego braku – ojca lub matkę. Może nim też zostać inny krewny lub osoba bliska ubezwłasnowolnionego. Jeżeli brak jest osób wskazanych wyżej, to opiekę sprawować może inny osoba. Ośrodki pomocy społecznej często dysponują bazą kandydatów na opiekunów prawnych osób całkowicie ubezwłasnowolnionych. Istotne jest, że opiekun musi mieć pełną zdolności do czynności prawnych i pełnię praw publicznych oraz musi dawać gwarancję należytego wywiązania się ze swoich obowiązków. Okoliczności dyskwalifikujące do funkcji opiekuna mogą być zarówno zawinione, np. uzależnienie od alkoholu czy niechęć do osoby, którą ma reprezentować, jak i niezawinione, tj. stan zdrowia kandydata na opiekuna. Zobacz serwis: Sprawy rodzinne Ustanowiony przez sąd opiekun jest zobowiązany opiekę objąć, a jedynie z ważnych powodów sąd może zwolnić ze sprawowania opieki. Objęcie opieki następuje przez złożenie przyrzeczenia przed sądem opiekuńczym i opiekun powinien niezwłocznie objąć swe obowiązki. Po złożeniu przyrzeczenia przez opiekuna sąd wydaje mu zaświadczenie, stanowiące dowód uprawnień względem ubezwłasnowolnionego. Opiekun ma obowiązek zwrócić sądowi owo zaświadczenie po ustaniu opieki lub zwolnieniu go z obowiązków opiekuna. Opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką. Podlega przy tym nadzorowi sądu opiekuńczego. Opiekun obowiązany jest wykonywać swe czynności z należytą starannością, jak tego wymaga dobro pozostającego pod opieką i interes społeczny. Opiekun powinien uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego we wszelkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku osoby pozostającej pod jego opieką. Opiekun powinien przed powzięciem decyzji w ważniejszych sprawach wysłuchać pozostającego pod opieką, jeżeli pozwala na to jego rozwój umysłowy i stan zdrowia, oraz uwzględniać w miarę możności jego rozsądne życzenia. Opiekun jest przedstawicielem ustawowym podopiecznego, z tym, że w pewnych sytuacjach reprezentacja przez opiekuna jest wyłączona, tzn. opiekun nie może reprezentować osób pozostających pod jego opieką: 1) przy czynnościach prawnych między tymi osobami; 2) przy czynnościach prawnych między jedną z tych osób a opiekunem albo jego małżonkiem, zstępnymi, wstępnymi lub rodzeństwem, chyba że czynność prawna polega na bezpłatnym przysporzeniu na rzecz osoby pozostającej pod opieką. Zobacz serwis: Pomoc społeczna Niezwłocznie po objęciu opieki opiekun obowiązany jest sporządzić inwentarz majątku osoby pozostającej pod opieką i przedstawić go sądowi opiekuńczemu. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio w razie późniejszego nabycia majątku przez osobę pozostającą pod opieką. Sąd opiekuńczy może zwolnić opiekuna od obowiązku sporządzenia inwentarza, jeżeli majątek jest nieznaczny. Sąd opiekuńczy może zobowiązać opiekuna do złożenia do depozytu sądowego kosztowności, papierów wartościowych i innych dokumentów należących do pozostającego pod opieką. Przedmioty te nie mogą być odebrane bez zezwolenia sądu opiekuńczego. Gotówka pozostającego pod opieką, jeżeli nie jest potrzebna do zaspokajania jego uzasadnionych potrzeb, powinna być złożona przez opiekuna w instytucji bankowej. Opiekun może podejmować ulokowaną gotówkę tylko za zezwoleniem sądu opiekuńczego. Opiekun obowiązany jest, w terminach oznaczonych przez sąd opiekuńczy, nie rzadziej niż co roku, składać temu sądowi sprawozdania dotyczące osoby pozostającego pod opieką oraz rachunki z zarządu jego majątkiem. Jeżeli dochody z majątku nie przekraczają prawdopodobnych kosztów utrzymania pozostającego pod opieką, sąd opiekuńczy może zwolnić opiekuna od przedstawiania szczegółowych rachunków z zarządu; w wypadku takim opiekun składa tylko ogólne sprawozdanie o zarządzie majątkiem. Zobacz: Zasiłek pielęgnacyjny a dodatek pielęgnacyjny Sąd opiekuńczy przyznaje, na żądanie opiekuna, stosowne wynagrodzenie. Pokrywane jest ono z dochodów lub majątku osoby, dla której opiekun lub kurator jest ustanowiony. Jeśli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie pokrywane jest ze środków publicznych i wypłacane przez ośrodek pomocy społecznej. Wysokość wynagrodzenia w stosunku miesięcznym, nie może przekroczyć 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres poprzedzający dzień przyznania wynagrodzenia. Gabriela Waraszkiewicz adwokat Kancelaria Zdanowicz i Wspólnicy Opiekuna osoby starszej ustanawia sąd opiekuńczy, jeśli istnieją ku temu powody. Przyczyną takiej konieczności może być niezdolność do dbania o interesy osobiste, majątkowe czy potrzeby życiowe. Wyznaczony opiekun jest przedstawicielem ustawowym danej osoby, co oznacza, że może dokonywać czynności prawnych w jej imieniu. Kto może zostać opiekunem prawnym?W pierwszej kolejności do takiej opieki jest powoływany małżonek lub osoba spośród krewnych lub innych osób bliskich, pozostającego pod opieką. W braku takich osób sąd opiekuńczy zwraca się o wskazanie osoby, której opieka mogłaby być powierzona, do właściwej jednostki organizacyjnej pomocy społecznej albo do organizacji społecznej, a jeżeli pozostający pod opieką przebywa w placówce opiekuńczej albo innej podobnej placówce, sąd może się zwrócić także do tej nie może być osoba nie mająca pełnej zdolności do czynności prawnych, bądź osoba pozbawiona praw publicznych lub władzy rodzicielskiej. Ponadto nie może być to osoba skazana za przestępstwa przeciw wolności seksualnej lub obyczajności albo za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy wobec osoby lub popełnione na jej szkodę lub we współdziałaniu z nią, albo osoba, wobec której orzeczono zakaz prowadzenia działalności związanej z leczeniem czy opieką lub obowiązek powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody może być ustanowiony opiekunem ten, w stosunku do kogo zachodzi prawdopodobieństwo, że nie wywiąże się należycie z obowiązków kogo sąd opiekuńczy ustanowi opiekunem, obowiązany jest opiekę objąć. Z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zwolnić od tego również: Czego możemy oczekiwać od domu pomocy społecznej? Jakie obowiązki ma opiekun prawny?Opiekun obowiązany jest wykonywać swe czynności z należytą starannością, jak tego wymaga dobro pozostającego pod opieką i interes społeczny. Opiekun powinien uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego we wszelkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby starszej lub jej majątku. Niezwłocznie po objęciu opieki opiekun obowiązany jest sporządzić inwentarz majątku osoby pozostającej pod opieką i przedstawić go sądowi opiekuńczemu. Wymóg ten stosuje się odpowiednio także w razie późniejszego nabycia majątku przez osobę starszą. Sąd opiekuńczy może zwolnić opiekuna od obowiązku sporządzenia inwentarza, jeżeli majątek jest nieznaczny. Opiekun obowiązany jest, w terminach oznaczonych przez sąd opiekuńczy, nie rzadziej niż co roku, składać temu sądowi sprawozdania dotyczące osoby pozostającego pod opieką oraz rachunki z zarządu jego majątkiem. W razie zwolnienia opiekuna lub ustania opieki opiekun obowiązany jest złożyć w ciągu trzech miesięcy rachunek końcowy z zarządu majątkiem. Sąd może zwolnić ze składania rachunku końcowego. Czy opiekun otrzymuje jakieś świadczenia?Sąd opiekuńczy przyzna opiekunowi za sprawowanie opieki na jego żądanie stosowne wynagrodzenie okresowe albo wynagrodzenie jednorazowe w dniu ustania opieki lub zwolnienia go od niej. Wynagrodzenia nie przyznaje się, jeżeli nakład pracy opiekuna jest nieznaczny albo czyni zadość zasadom współżycia społecznego. Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której opieka została ustanowiona, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy może żądać od pozostającego pod opieką zwrotu nakładów i wydatków związanych ze sprawowaniem opieki. Działania sądu wobec opiekunaSąd opiekuńczy wykonuje nadzór nad sprawowaniem opieki, zaznajamiając się na bieżąco z działalnością opiekuna oraz udzielając mu wskazówek i poleceń. Jeżeli opiekun nie sprawuje należycie opieki, sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Z ważnych powodów sąd może zwolnić opiekuna z opieki na jego żądanie. Sąd dokonuje takiego zwolnienia, jeżeli z powodu przeszkód faktycznych lub prawnych opiekun jest niezdolny do sprawowania opieki albo dopuszcza się czynów lub zaniedbań, które naruszają dobro pozostającego pod opieką. Ustanie opiekiOpieka nad ubezwłasnowolnionym całkowicie ustaje z mocy prawa w razie uchylenia ubezwłasnowolnienia lub zmiany ubezwłasnowolnienia całkowitego na częściowe. Ubezwłasnowolnienie częścioweGdy osoba starsza jest tylko częściowo ubezwłasnowolniona, sąd opiekuńczy przyznaje kuratora. W zakresie praw i obowiązków kuratora stosuje się zasady opisane serwis: Prawa senioraPodstawa prawna:Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Sprawowanie opieki nad chorym rodzicem a uprawnienia opiekuna faktycznego Z treści Pani pytania wynika, iż Pani ojciec w chwili obecnej przebywa w prywatnym zakładzie opiekuńczym, gdzie trafił po nieudanej operacji, i jest częściowo sparaliżowany, ma szereg objawów chorobowych, a kontakt z nim jest utrudniony lub w niektórych sprawach niemożliwy. Z uwagi na powyższe dolegliwości Pani ojciec nie jest w stanie stawić się w urzędzie lub gdziekolwiek indziej, aby załatwić swoje sprawy. Pani wolą jest pomoc ojcu, chce Pani stać się opiekunem faktycznym. Istotny z punktu widzenia Pani interesu jest art. 3 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, zgodnie z którym opiekunem faktycznym jest osoba sprawująca, bez obowiązku ustawowego, stałą opiekę nad pacjentem, który ze względu na wiek, stan zdrowia albo stan psychiczny opieki takiej wymaga. Wyraźnie podkreślić należy jednak pogląd wyrażony w literaturze, zgodnie z którym małżonek, jak również dziecko nie może zostać uznane za opiekuna faktycznego, albowiem jest ono opiekunem ustawowym stosownie do treści art. 23 i 87 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (w skrócie i 87. Zgodnie z art. 23 małżonkowie mają równe prawa i obowiązki w małżeństwie. Są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli”. Stosownie natomiast do treści art. 87 „rodzice i dzieci są obowiązani do wzajemnego szacunku i wspierania się”. Sprawowanie opieki jest zatem w dwóch powyższych sytuacjach obowiązkiem ustawowym, a nie faktycznym. Problem w zaistniałej sytuacji odnosi się jednak do faktu, iż ani małżonek, ani dziecko nie jest przedstawicielem ustawowym pacjenta. Regulacja opiekuna faktycznego i jego uprawnień niestety nie jest pełna i wymaga inicjatywy ustawodawcy w przyszłości. Ustanowienie córki kuratorem ojca w skutek jego częściowego ubezwłasnowolnienia W mojej ocenie najkorzystniejsze byłoby ustanowienie Pani kuratorem ojca wskutek jego częściowego ubezwłasnowolnienia. Zgodnie z art. 16 § 1 Kodeksu cywilnego osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę. Kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo jest powołany do jej reprezentowania i do zarządu jej majątkiem tylko wtedy, gdy sąd opiekuńczy tak postanowi. W razie uchylenia ubezwłasnowolnienia kuratela ustaje z mocy prawa. Dla osoby niepełnosprawnej ustanawia się kuratora, jeżeli osoba ta potrzebuje pomocy do prowadzenia wszelkich spraw albo spraw określonego rodzaju lub do załatwienia poszczególnej sprawy. Zakres obowiązków i uprawnień kuratora określa sąd opiekuńczy. Wyraźnie podkreślić należy, iż kuratelę uchyla się na żądanie osoby niepełnosprawnej, dla której była ustanowiona. Do czego upoważnia udzielone pełnomocnictwo pocztowe? Wyraźnie wskazać należy także na możliwość udzielenie pełnomocnictwa pocztowego, które będzie upoważniało do odbioru korespondencji w imieniu ojca. Zgodnie z art. 37 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe „przesyłkę pocztową lub kwotę pieniężną określoną w przekazie pocztowym doręcza się adresatowi pod adresem wskazanym na przesyłce, przekazie lub w umowie o świadczenie usługi pocztowej. Przesyłka pocztowa, jeżeli nie jest nadana na poste restante, może być także wydana ze skutkiem doręczenia przedstawicielowi ustawowemu adresata lub pełnomocnikowi adresata upoważnionemu na podstawie pełnomocnictwa udzielonego na zasadach ogólnych lub na podstawie pełnomocnictwa pocztowego: pod adresem wskazanym na przesyłce pocztowej, przekazie pocztowym lub w umowie o świadczenie usługi pocztowej, w placówce pocztowej. Operator pocztowy może przyjąć od adresata pisemne oświadczenie o udzieleniu innej osobie pełnomocnictwa do odbioru przesyłek lub przekazów pocztowych, zwanego dalej „pełnomocnictwem pocztowym"”. Pełnomocnictwo pocztowe obejmuje: 1) imię i nazwisko oraz rodzaj, serię i numer dokumentu ze zdjęciem potwierdzającego tożsamość osoby udzielającej pełnomocnictwa; 2) zakres pełnomocnictwa; 3) imię i nazwisko oraz rodzaj, serię i numer dokumentu ze zdjęciem potwierdzającego tożsamość pełnomocnika. Pełnomocnictwa pocztowego adresat udziela w obecności pracownika operatora pocztowego w placówce pocztowej tego operatora lub, w przypadku gdy adresat nie jest w stanie poruszać się samodzielnie, w miejscu jego pobytu, okazując dokument potwierdzający tożsamość. Operator pocztowy może określić w regulaminie świadczenia usług pocztowych lub regulaminie usług powszechnych inne przypadki, w których może być udzielone pełnomocnictwo pocztowe poza placówką pocztową tego operatora. Pełnomocnictwo pocztowe może być odwołane w każdym czasie. Za przyjęcie pełnomocnictwa pocztowego i jego odwołanie operator pocztowy może pobrać opłatę, jeżeli opłata za tę czynność określona została w cenniku usług pocztowych lub cenniku usług powszechnych, w chwili obecnej opłata wynosi 21 zł”. Z ostrożności zasadne jest jednak w mojej ocenie zastanowienie się nad częściowym ubezwłasnowolnieniem ojca, co pozwoliłoby Pani dokonywać czynności w jego interesie bez jego wiedzy. Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo. Ważność umowy, która została zawarta przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego, zależy od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela. Strona, która zawarła umowę z osobą ograniczoną w zdolności do czynności prawnych, nie może powoływać się na brak zgody jej przedstawiciela ustawowego. Może jednak wyznaczyć temu przedstawicielowi odpowiedni termin do potwierdzenia umowy; staje się wolna po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .